به مادرم بگویید که آرزوی من برآورده شد

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «بلاغ» به نقل از نوید شاهد؛ شهید «قربان اخوان بازگیر» هجدهم مرداد ۱۳۳۷، در شهر بابل به دنیا آمد؛ نام پدر محمدابراهیم و مادرش فاطمه نام داشت. وی از سوی سپاه به جبهه رفت و در تاریخ هفتم تیر ماه ۱۳۶۴ در جبهه کردستان بر اثر اصابت تیر مستقیم به پهلوی راست، به شهادت رسید و در گلزار شهدای بازگیرکلا شهرستان بابل به خاک سپرده شد.

فرازی از وصیت نامه شهید «قربان اخوان بازگیر»

هیچ کس جز به فرمان خدا نخواهد مرد؛ که عجل هرکس در لوح قضای بوقت معینی ثبت است و هرکس برای یافتن متاع دنیا کوشش کند از دنیا بهره مندش کنیم و هرکه برای ثواب ابدی آخرت سعی نماید از نعمت آخرت برخوردارش بکنیم. البته خداوند سپاس گذاران را جزائی نیک خواهد داد.‌

ای خدا! از زمانی که به وجود لا یزال تو پی بردم همیشه آرزو میکردم که روزی در راه تو وآنچه را که رضای تو در آن می‌باشد، جانم را فدا کنم. من از دشت لاله خیز مازندران که جوانانی برومند که جان شیرین خودشان رابه این اسلام و قرآن و این مرز و بوم شهید پرور اسلامی فدا نموده‌اند به کربلای کردستان هجرت نموده‌ام تا شاید بتوانم ذره‌ای از آنچه که رضای خدادر آن بوده ادا کرده باشم. اگر کشته شدم دعا کنید خدا مرا در زمره شهیدان درگاهش قرار دهد؛ و مرا غسل و کفن نکنید همچون رهبرم حسین علیه السلام که نه غسل داشت و نه کفن.

به مادرم بگویید که‌ ای مادر! آرزوی من برآورده شد و گریه نکن و فقط به او بگویید اگر گناهی در حق تو کرده‌ام بخاطر خدا مرا ببخش. چون اگر تو مرا نبخشی خدا مرا نمی‌بخشد.

هم اکنون غیر از خون یک پیامی به ملت مسلمان شهید پرور دارم وآن این که اگر همه کشته شوید به جز یک نفر من از آن یک نفر می‌خواهم که تسلیم دشمن نشود. فقط تسلیم در برابر خدا باشد؛ و ملت باید فقط متکی به خدا و قوانین خدا و اسلام و گوش به فرمان خلیفة الله یعنی خمینی بت شکن باشند.

یک سخن با اهالی محله خودم که حقیقتا مردمی پاکدل و خوش قلب هستند دارم وآن اینکه با توجه به موقعیت حساس زمانی همواره در صدد آن باشند تا بتوانند در پناه اسلام وحدت و یکپارچگی خود را حفظ نمایند و از شما اهالی محترم این محل خواهش دارم اگر گناهی نسبت به شما مرتکب شده‌ام مرا ببخشید که نتوانتسم حقی را که شما نسبت به من داشته‌اید را ادا کنم.

هم اکنون سخنی چند با خانواده خود دارم مادرم و برادران و خواهران عزیزم! بخدا سوگند اگر شرک نبود به پای شما سجده می‌کردم شمایی که بعد از الله تمام وجودم و هستی‌ام از شما هست ومن نتوانستم اقدام لازم را مبذول دارم از شما طلب عفو کرده و پوزش می‌خواهم امیدوارم که شما از مرگ من غمگین وافسرده نشوید و همچنان در مسیر الله و اسلام و خط امام پیشرو باشید و این را بدانید که من در این راه کامروا و سعادتمند هستم، زیرا این وعده بحق و حتمی خداوند حکیم است.‌

ای همسرم! از اینکه در زندگی نتوانستم دینم را نسبت به شما و فرزندانم ادا کنم مرا ببخشید و همانگونه که در حیاتم صبری زینب گونه داشته‌اید پس از شهادتم این چنین باش و همواره درس زندگیت را از زهرای اطهر و فرزندش زینب سلام الله علیها بگیرید و در ضمن دو فرزندم را چنان تربیت کن که بتوانی از هر کدام زینب زهرا سلام الله علیها بار بیاورید.

انتهای خبر/