تکلیف شما رساندن پیام شهدا است

به گزارش پایگاه خبری بلاغ شهید شفیع جیرده علیزاده (۱۳۳۳ رامسر _ ۱۳۵۹ شوش دانیال) در خانواده‌ای با ایمان و مذهبی  در رامسر به دنیا آمد. شفیع در سن شش سالگی  مادر خود را از دست داد و پدربزرگوارش که از‌‌ کاسیان بازار بود، او را از همان کودکی با مسجد و آداب اسلامی پرورش داد.

شهید علیزاده دوره ابتدایی را تا اخذ مدرک دیپلم در شهرستان رامسر تحصیل نمود. ایشان در حین تحصیل، اداره ی مغازه ی پدر را نیز بر عهده داشت. بعد از اخذ دیپلم به‏ عنوان سپاه دانش به یکی از روستاهای تنکابن رفت اما با خیزش انقلاب با پیوستن به این مسیر فعالیت انقلابی خود را آغاز کرد و به پخش اعلامیه و روشنگری مردم پرداخت.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به رامسر بازگشت و به‏ همراه سایر انقلابیون، کمیته انقلاب اسلامی را در رامسر تشکیل دادند. پس از شکل‏ گیری سپاه، وارد این ارگان انقلابی شد. با توجه به شجاعت و تدین و روحیه انقلابی، به پادگان ولی‏عصر (عج) تهران اعزام شد و در کنار افرادی هم‏چون محسن رضایی به آموزش فنون چریکی پرداخت و به‏ عنوان فرمانده عملیات به عضویت شورای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برگزیده شد.

وی پس از آن اقدام به سازمان‏دهی و آموزش نیرو‌ها کرد. شهید علی زاده در خنثی‏ سازی غائله گنبد، فرمانده عملیات بود. با شروع جنگ تحمیلی، به جبهه‏ های نبرد حق علیه باطل عزیمت کرد تا این‏که در تاریخ ششم دی‏ماه سال ۱۳۵۹ هجری شمسی، در منطقه عملیاتی کرخه شوش در حجله سنگر، با پیکری خونین به دیدار معبود شتافت.

بخشی از وصیت‌نامه‌ای این شهید والامقام به را در ادامه می‌خوانید:

اگر می‌توانی بمیران «جهاد»، اگر نمی‌توانی بمیر «شهادت»

اکنون که مرگ حتمی است بگذار مرگی را انتخاب کنیم که آبستن زندگی باشد اگر شهید شویم پیروزیم.

آنان که رفتند کاری حسینی کردند آنان که ماندند باید کاری زینبی کنند و گرنه یزیدند. وصیت‌نامه شهدا همان ۷۲ شهید کربلاست و پیامشان همان پیام روز عاشورا.

آری برادر و خواهر مسلمان، آنانی‌که به میدان نبرد می‌آیند، آنانی‌که جهاد را بر می‌گزینند، آنانی‌که آیه قرآن «و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله» را شعار خود قرار می‌دهند، آنانی‌که معنویات را می‌نگرند، شاگردان مکتب سیدالشهدا می‌باشند.‌ای خواهر و برادر لازم نیست شما وصیت‌نامه تک تک شهدا را بخوانید. استادمان سالار شهیدان کربلاست اگر می‌خواهید بدانید شهدا چه می‌گویند باید بدانید امام حسین (ع) در صحرای کربلا در آخرین لحظات خود چه می‌گفت و چه می‌خواست کسی که بنا به تکلیف خود را شمع می‌سازد، تا از روشنایی خود دیگران بهره‌مند شوند، و شما که از روشنایی بهره‌مند می‌شوی باید وظایفت را انجام دهی وگرنه مسئول سوختن شمع می‌باشی غرامت سوختن شمع تو برادر و خواهری که احساس مسئولیت نمی‌کنی می‌گیرد.

شهدا خون خود را می‌دهند، شما وظیفه دارید پیامشان را بدهید. هیچ لازم نیست که برای کسی که «فی سبیل الله» خون خود را می‌دهد گریه کنی یا مجلس ترحیم باشکوهی برپا کنی یا خوب او را غسل و کفن کنی یا در بهترین جا دفنش کنی و یا از عکسش پوستر بسازی و …؛ بلکه وظیفه شما در درجه اول به عنوان یک تکلیف رساندن پیامش می‌باشد، باید بکوشی که پیام شهید را برسانی.

رساندن پیام شهید در یک مقطع زمانی و مکانی نیست و پایانی ندارد. باید در هر زمان و مکان پیامش را برسانی.

برادر و خواهر مسلمان تا می‌توانید قرآن را بخوانید، معجزاتی در قرآن نهفته است که بشر را نجات می‌دهد. در سوره والعصر خدا سوگند یاد می‌کند که بشر زیانکار است، مگر کسانی که ایمان بیاورند و عمل صالح انجام دهند و الی آخر.

۵۹/۸/۱۹
خونین شهر رودخانه بهمن‌شیر
ارادتمند به یاری خدا شفیع

انتهای خبر/