شهید مدافع حرم «علیرضا بریری» در وصیتنامه خود بیان کرد: «بر اعتقادات خود استوار بمانید، قرآن بخوانید، نماز را اول وقت بخوانید و هرگز از یاد خدا غافل نشوید؛ چرا که او از رگ گردن به شما نزدیکتر است.»
شهید «علی اکبر احمدپور» در وصیتنامه خود بیان کرد: «امیدوارم که ذرهای غم و اندوه به خود راه ندهید، زیرا آن کس که به من جان و حیات داد اینک جانم را خریده و با کمال میل جانم را تقدیمش میکنم و بسوی او باز میگردم.»
شهید «محمدرضا درزی اربابی» در وصیتنامه خود میگوید: «از شما ملت همیشه در سنگر اسلام میخواهم تا آخرین قطره خون با دشمنان ضداسلام، مبارزه بی امان کنید و با مشتی گره کرده بر دهان تمامی یاوه گویان شرق و غرب بکوبید.»
شهید «علیرضا تقوی قلعه سری» در وصیتنامه خود بیان کرد: «به دیدار خانواده شهدا بروید تا احساس تنهایی نکنند، به برادران سفارش میکنم به نامحرم نگاه نکنند و حیا داشته باشند تا مانع فساد در اجتماع شوند.»
شهید «شعبان عموزاد مهدیرجی» در وصیتنامه خود بیان کرد: شهادت ارثی است که از امام حسین (ع) به ما رسید چراکه او معلم شهادت بود او درس شهادت را به ما آموخت که انسانیت انسان در شهادت شکوفا می شود.به ما آموخت که مکتب نیاز به خون دارد و مکتب حفظ نمی شود مگر با نثار خون.که خون زنده کننده حق است.
شهید «مجتبی ثقفی» در وصیتنامه خود بیان کرد: «به خواهران عزیز خود و کلیه خواهران حزب اللهی سفارش و توصیه میکنم به عنوان کسی که خون خود را به پای درخت اسلام ریخت، در شهرها و روستاها، در همه جا حجاب را رعایت کنید و در تربیت فرزندان کوشا باشید و فرزندانی تربیت کنید و پرورش دهید که پشتیبان انقلاب و اسلام و رهبر باشند.»
سردار شهید «احمد محمودی» در وصیتنامه خود بیان کرد: ملت ایران با نگاهی عمیق و مسئولانه به آینده انقلاب، سنگر ایمان و مقاومت را خالی نگذارند.
شهید «شفیع جیردهعلیزاده» در وصیتنامه خود بیان کرد: هیچ لازم نیست که برای کسی که «فی سبیل الله» خون خود را میدهد گریه کنی یا مجلس ترحیم باشکوهی برپا کنی یا خوب او را غسل و کفن کنی یا در بهترین جا دفنش کنی و یا از عکسش پوستر بسازی و ...؛ بلکه وظیفه شما در درجه اول به عنوان یک تکلیف رساندن پیامش میباشد، باید بکوشی که پیام شهید را برسانی.